In de winter van 2015 haastten toeristen zich naar de Niagara Falls nadat CNN had gemeld dat de beroemde watervallen "dichtgevroren" waren. Hoewel het natuurwonder die winter zeker mooi was (de Falls zijn eigenlijk elk moment van het jaar mooi), was de hype rond de bevroren Falls niet helemaal waar. Ja, de watervallen waren enigszins bevroren, maar dat gebeurt bijna elk jaar.
Als je het de inwoners van Niagara vraagt, was 2015 niet zo uniek. Voor een echt vreemde winter in Niagara Falls, Ontario, moet je terugkijken naar de sneeuwstorm van 1977.
 

De rust voor de storm

De datum was 27 januari 1977. Inwoners van Niagara Falls werden wakker met de zoveelste krantenkop over het weer: "Crews vechten tegen drijfzand, verblindende sneeuw. Fort Erie hard getroffen."
In de Niagara Falls Review staat gedetailleerd beschreven hoe steden aan het meer slechts een paar mijl ten zuiden van Niagara Falls, Ontario zijn getroffen door de zoveelste nachtelijke storm. De wegen waren bedekt met een dikke laag sneeuw en de plattelandsbewoners waren volledig afgesloten.
Het was een zware winter geweest, en dit was lang niet het eerste verhaal over besneeuwde straten. De ambtenaren hadden geen idee meer hoe ze het steeds zwaardere weer moesten aanpakken. Hun budget was opgebruikt, hun werknemers waren uitgeput en hun uitrusting was niet op de taak berekend.

Ploegen hadden dag en nacht gewerkt om de wegen van Fort Erie, Wainfleet, Pelham en Port Colborne vrij te maken, maar de resultaten waren glansloos. "Wat hebben ze eraan als ze nergens heen kunnen en tegen elkaar opbotsen?" vertelde de wegbeheerder aan de kranten. Hij gaf aan verslaggevers toe dat hij "klaar was om zijn reisagent te contacteren en naar Florida te gaan."
De opzichter van de dienst werken van de stad Niagara Falls had nog minder te bieden en gaf toe dat hij "de poging om het weer te voorspellen en het beste ermee om te gaan, zo ongeveer had opgegeven".
Op 27 januari 1977 waren de vooruitzichten onheilspellend en had de stad geen opties meer. Maar als de opzichters zich toen al overweldigd voelden, dan stond hen de komende dagen nog een hele strijd te wachten.

Tussen 28 januari en 1 februari 1977 bliezen winden van 50 mijl per uur de zware sneeuw van het Eriemeer wild om zich heen en bedekten de omliggende 16.000 vierkante kilometer. De sneeuw stapelde zich op terwijl het waaide en bedekte alles, van auto's tot bushaltes, in sneeuwbergen van 20 tot 40 voet.
Dit was meer dan de gemiddelde sneeuwdag. Dit was de sneeuwstorm van 1977.
 

Waarom vond de sneeuwstorm van 1977 plaats?

Hoewel de sneeuwstorm officieel vijf dagen duurde, herinneren de inwoners van Niagara zich de dagen voor en na de beruchte storm - de winter van 1977 - vaak net zo goed als die verraderlijke dagen en nachten. Het weer voorafgaand aan de storm en de omgevingsfactoren rond Niagara Falls zijn cruciaal om te begrijpen hoe het zo erg werd.
" ... totdat de sneeuwstorm begon op 28 januari 1977, had het sinds Kerstmis 1976 elke dag gesneeuwd, waardoor er alleen al in januari maar liefst 150 cm sneeuw viel vóór de sneeuwstorm ..."

• Nationale weerdienst

Centraal in het verhaal staat het Eriemeer, waarvan de kust op 30 minuten rijden van Niagara Falls ligt. Het Eriemeer is het ondiepste van de Grote Meren, wat betekent dat de kans op bevriezing in de winter het grootst is. Het heeft niet veel gevroren in de 21e eeuwmaar de winter van 1976-77 was een heel ander verhaal. Dat jaar bevroor het meer voor 100% op 14 december.
Dat is nogal wat. Ter vergelijking, Lake Erie was slechts 3 procent bedekt met ijs op 25 januari 2017.
Toen het meer die koude decembermaand dichtvroor, begon de sneeuw te vallen. En vallen. En vallen. Bijna 60 centimeter lichte, pluizige sneeuw kwam naar beneden tussen 25 december en 28 januari 1976 - dat is ongeveer drie keer het huidige 30-jarige gemiddelde voor de regio. Deze dagelijkse neerslag bedekte snel het grote bevroren meer.

Het Eriemeer is niet klein - de totale oppervlakte bedraagt bijna 10.000 vierkante mijl, met een kust die zich uitstrekt van Detroit tot Buffalo, New York. Op 28 januari 1977 lag er een meter sneeuw over het hele meer. Op dat moment konden er maar twee dingen gebeuren: de sneeuw zou smelten in de komende lente of van het meer af waaien.
Raad eens welk van deze scenario's zich dat jaar afspeelde?

Wat deden de mensen tijdens de sneeuwstorm van 1977?

Veel mensen die dit lezen hebben de sneeuwstorm van 1977 meegemaakt of kennen iemand die deze heeft meegemaakt. Zij die in de Niagara-regio wonen, zullen u vertellen dat zij eraan gewend zijn dat de omgeving hun leven bepaalt. Het unieke schiereiland Niagara bepaalt waar en hoe zij hun huizen bouwen. Het bepaalt de gewassen die ze verbouwen (we kennen allemaal de Niagara-wijngaarden!) en de bedrijven die ze runnen. Het brengt mensen van over de hele wereld naar hun huizen, in de hoop een natuurwonder van dichtbij te zien op een Niagara Falls boottocht.
Ja, de mensen in de Niagara regio zijn niet vreemd aan het beheersen van uiteenlopende weersomstandigheden en het navigeren door uitgestrekte landschappen. Maar niets, zelfs niet een sterk bewustzijn van het land en de meren, had hen kunnen voorbereiden op de sneeuwstorm van 1977.
Op 28 januari van dat jaar braken winden van orkaanniveau ruiten en duwden ijs en sneeuw in de huizen van de mensen. Het zicht was bijna nul op de uitgebluste wegen, waardoor mensen hun voertuigen overal moesten achterlaten, van de opritten van de QEW-snelweg tot straten op het platteland. Bevroren bestuurders werden gered door sneeuwscooters en bij vreemden thuis afgeleverd voor onmiddellijke verzorging, terwijl hulpverleners en ploegers ploegendiensten draaiden van soms wel 36 uur met alleen "kattepauzes" om uit te rusten. De met sneeuw bedekte auto's die de straten bezaaiden, maakten het bijna onmogelijk voor ploegen om de sneeuw te helpen ruimen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zowel in de Verenigde Staten als in Canada de noodtoestand werd afgekondigd toen de storm over beide zijden van de grens raasde.

Er zijn hartverwarmende verhalen over de sneeuwstorm van 1977: vreemden deelden voedsel en onderdak met mensen in nood, vrijwilligers redden mensen die buiten waren gestrand en leraren zorgden ijverig voor de 2.000 ingesneeuwde leerlingen op 24 plaatselijke scholen.
"Ik heb nog nooit zo'n publieke inspanning gezien om elkaar te helpen. De inzet van sneeuwscooterploegen, mijn agenten, anderen in overheidsdienst en vrijwilligers uit het grote publiek was gewoonweg geweldig."

• Chief Harris (geciteerd in de Niagara Falls Review, 29 januari 1977)

Veel mensen kwamen anderen te hulp, maar niet iedereen kwam er veilig doorheen. Hoewel velen werden gered door hulpacties, gingen er in de loop van de storm zowel in Ontario als in New York levens verloren. Veel mensen kwamen terug en vonden hun gestrande voertuigen en bedrijven geplunderd toen het weer tot rust kwam, en volgens de plaatselijke historicus Erno Rossi liepen de totale kosten van de storm op tot 300 miljoen dollar. Ondanks deze tragedies blijven de herinneringen aan de levensreddende hulp van buren, buurtbewoners en hulpdiensten voor veel inwoners van Niagara levendig.
 

Wacht. Zei je dat 2.000 studenten gestrand zijn?

Inderdaad.
De storm was pas halverwege 28 januari 1977 in volle gang over Niagara Falls. Dit was een vrijdag, en tot 2.000 leerlingen van 24 scholen waren 's morgens op weg naar de lessen. De storm, die tegen 11.30 uur in volle gang was, maakte het voor de meesten van hen onmogelijk om naar huis te gaan. In plaats daarvan zaten ze 's nachts vast in de klaslokalen. Onder de gestrande studenten waren 700 personen op het Niagara College en honderden jongeren op lagere en middelbare scholen in de hele regio.

 

Zou een sneeuwstorm als die van januari 1977 weer kunnen gebeuren?

Recente weerpatronen maken een nieuwe sneeuwstorm als deze onwaarschijnlijk - maar niet onmogelijk. Elke regio bij een ondiep meer dat bevriest, loopt het risico op een incident als de sneeuwstorm van 1977.
In 1977 werd één duidelijke les geleerd: houd sneeuw die zich ophoopt op een waterlichaam in de gaten... vooral als dat waterlichaam massaal en ondiep is, zoals het Niagara-meer.
Als toeristische attractie in Niagara Falls, Ontario, vragen veel mensen ons voor hun bezoek naar het weer. Wij vertellen hen dat er elk jaar tussen december en maart sneeuw valt in de Niagara regio. Januari is vaak de koudste en sneeuwrijkste maand in Niagara Falls, Ontario met een gemiddelde temperatuur van -4,2 graden celsius (-24,4 graden fahrenheit). In januari valt gemiddeld 46 centimeter (18 inch) sneeuw - heel wat anders dan de bijna 150 centimeter die in januari 1977 door de regio trok!

Na lage temperaturen in januari, heeft de temperatuur in Niagara Falls de neiging om licht stijgen naarmate het jaar vordert, waardoor we onze tours kunnen beginnen vanaf 1 april en laten ze tot 30 november varen. Omdat het koude weer af en toe besluit langer te blijven hangen of wat vroeger in het jaar begint, zijn de boottochten van Hornblower Niagara Falls uitgerust met een geïsoleerd benedendek waar u de watervallen vanachter de ramen kunt bekijken voor het geval het te koud wordt.
Was u in de buurt tijdens de sneeuwstorm van 1977? Of heb je ooit een Niagara Falls trip gemaakt terwijl het buiten vreselijk weer was? Laat het ons weten in de comments of op social media! We zullen het hele jaar door lokale geschiedenisartikelen plaatsen en horen graag de ervaringen en inzichten van mensen uit de hele regio.