Gastblog - Peter Hockaday

Toen Jarred Williams opgesloten zat, was hij "een nummer in een archiefkast" en niemand, van gevangenisbewaarders tot gevangenispersoneel, kende zelfs zijn naam. Jennifer Leahy sprak over kleur, van oranje overalls tot de kleur van je huid.

Future IDs at Alcatraz, gepresenteerd in samenwerking met de Golden Gate National Parks Conservancy en de National Park Service via het Art in the Parks programma, laat een completer beeld zien van mensen met een veroordelingsverleden.

"Dit geeft mensen een identiteit. Het geeft mensen ook hoop," zei Williams.

Kunstenaar Gregory Sale en een team van projectmedewerkers met een veroordelend verleden creëerden een eenvoudig sjabloon om hoop te produceren. De resultaten zijn tot oktober te zien op Alcatraz Island.

Het team nodigt deelnemers aan het project uit om zich hun toekomstige zelf voor te stellen, of dat nu een baan is of een nieuwe rol in de maatschappij. Deelnemers maken vervolgens kunstwerken die vaak lijken op een identiteitskaart.

In tegenstelling tot die zielloze nummers op gevangenis ID's, zijn Future ID's geworteld in hoop en de mogelijkheid van transformatie. Dat is hoe het is voor Bruce Fowler, die momenteel opgesloten zit in de San Quentin Staatsgevangenis en binnenkort voorwaardelijk vrij komt. Hij stelde zich zijn Future ID voor als een vaarbewijs en zei na afloop: "Ik ben me nu meer bewust van wat ik wil en kan me beter concentreren op dat doel."

De grote, kleurrijke stukken die in het New Industries Building op Alcatraz Island hangen, vertegenwoordigen verschillende interpretaties van het thema Future IDs, van een zelfportret gemaakt van QR-codes tot andere IDs met de tekst "Rehabilitated" en "Mom too".

"Het vermogen om een leven opnieuw vorm te geven door middel van kunst is een van de grootste geschenken die je een ander mens kunt geven," zegt Shaka Senghor, de uitvoerend directeur van de Anti-Recidivism Coalition, die in een gevangeniscel een boek schreef op de achterkant van enveloppen. "Het vermogen om jezelf opnieuw voor te stellen wat mogelijk is, is een van de grootste geschenken die je jezelf kunt geven."

Senghor sprak deze woorden tijdens een Future IDs "Day of Public Programs" welkomstevenement op Alcatraz Island op 16 februari. Een groot deel van het project is gericht op de gemeenschap. Sale en zijn team nodigen groepen uit de gemeenschap uit om tijdens de duur van het project samen kunstmakende evenementen en maandelijkse openbare programma's te organiseren.

Op de Dag van de Openbare Programma's werd het belang van de gemeenschap getoond. Henry Frank, een Indiaan van Yurok- en Pomo-afkomst die een tijd in San Quentin heeft doorgebracht, zegende het evenement en herinnerde iedereen eraan dat "dit Ohlone-land is". Tijdens een sessie gumden deelnemers aan de workshop de term "inmate ID" fysiek van een sjabloon, hadden een discussie over de betekenis van dat symbolische gebaar en begonnen vervolgens kunst te maken op het pas gewiste papier.

De hele dag door toonden mensen hun waardering door te knakken of "jazz hands" te geven, om de nestelende aalscholvers op de muur buiten het New Industries Building niet te storen.

Alcatraz en zijn gelaagde geschiedenis als internationale plaats van geweten is een belangrijk onderdeel van het project, een platform voor het bespreken van de kwesties die spelen.

Deze kwesties raken mensen die aan het project meewerken, of ze nu zelf een veroordelingsverleden hebben of een netwerk vertegenwoordigen van organisaties die mensen helpen met herintreding.

Een van de medewerkers is Sabrina Reid, die 25 jaar in en uit de gevangenis heeft gezeten en nu samenwerkt met verschillende belangrijke organisaties.

Reid begeleidt jongvolwassenen met een strafblad en zit in de Adviesraad ex-gedetineerden van de openbare aanklager van San Francisco, George Gascón. Ze nam een jongeman mee naar Alcatraz op de dag nadat hij uit de gevangenis was vrijgelaten en toen hij bij Future IDs een tafel vol mensen toesprak, had zijn ontroerende verhaal "impact op de hele plek".

Projectmedewerker Kirn Kim zei: "Ik hield van het idee dat ik mijn identiteit opnieuw kon definiëren. Omdat mijn identiteit zo lang die van een misdadiger is geweest."

Kim werkt nu bij The California Endowment. Als tiener was hij betrokken bij een geruchtmakende zaak in Zuid-Californië en hij kan er nog steeds niet aan ontsnappen, vaak letterlijk, omdat de voorwaarden van zijn voorwaardelijke vrijlating reizen beperken. Onlangs was hij bij een autodealer in Zuid-Californië toen de verkoper terloops sprak over de "donkere jaren" op Kims middelbare school.

Kim ontmoette Sale kort nadat hij was vrijgelaten uit de gevangenis. Hij worstelde met herintreding en iedereen zei tegen hem dat hij "gewoon verder moest gaan met je leven". Hij vond het moeilijk om de afgelopen 20 jaar te vergeten en respectloos tegenover de familie van het slachtoffer. Nu werkt hij aan het herdefiniëren van stereotypen binnen de Aziatisch-Pacifische eilandgemeenschap, waar een veroordelingsverleden het ultieme taboe is.

"Mensen begrijpen niet hoezeer deze massale opsluitingsbeweging iedereen heeft beïnvloed," zei Kim. "Iedereen gaat er automatisch van uit dat degenen die door het systeem worden getroffen de 'anderen' zijn. Dat zijn zij, niet wij.'"

Net als Kim maken andere leden van het samenwerkingsteam deel uit van een groeiend netwerk van individuen en organisaties die het verhaal van herintreding willen veranderen. Dr. Luis Garcia zegt: "Als je de statistieken ziet, begrijp je waarom." Hoewel de Verenigde Staten 5 procent van de wereldbevolking telt, heeft het 25 procent van alle gedetineerden ter wereld en 95 procent van deze mensen zal worden vrijgelaten. Onder de gevangenen zijn mensen die onder de armoedegrens leven en gekleurde mensen onevenredig sterk vertegenwoordigd.

Williams, die ooit "gewoon een nummer" was, gebruikt nu onderzoek en gegevens om organisaties te helpen die gevangenissen proberen te sluiten. Toen hij naar San Francisco kwam om zijn eigen ID te zien, met zijn huidige rol als onderzoeksdirecteur bij het Katal Center en Soros Justice Advocacy Fellow bij Open Society Foundations, had hij dezelfde reactie die veel mensen hebben gehad bij het zien van hun ID bij Alcatraz: ontzag.
"Sommige ID's zijn ongelooflijk, je kunt niet anders dan ontroerd zijn als je ze ziet," zei Williams. "Toen ik ze zag, en ik ben goed op de hoogte van wat er gaande is, dacht ik niet 'gevangene die kunst maakt'. Ik dacht gewoon 'kunstenaar'."

Future IDs at Alcatraz is te zien in het New Industries Building tot en met oktober 2019. Het New Industries Building gaat om 11:00 uur open. Toegang is inbegrepen bij je ticket voor Alcatraz. Ga naar www.alcatrazcruises.com om tickets te kopen.
Peter Hockaday is de redactiedirecteur van de Golden Gate National Parks Conservancy.